Выстава «Шлях міласэрнасці»

Апублікавана: 10 мая 2024 г.

7 мая 2024 года ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі адбылося адкрыццё сумеснай выставы «Шлях міласэрнасці». Выстава прысвечана 60-годдзю медыка-сацыяльнай службы «Дапамога» і дзейнасці Беларускага Чырвонага Крыжа ў цэлым.

Выстава «Шлях міласэрнасці» распавядае пра дзейнасць медыка-сацыяльнай службы Чырвонага Крыжа «Дапамога» і аб ролю Беларускага Чырвонага Крыжа як у аказанні садзейнічання сістэме аховы здароўя ў захаванні і ўмацаванні здароўя нацыі, так і ў папулярызацыі ідэй міласэрнасці і гуманнасці ў сучасны час.

У экспазіцыі прадстаўлены архіўныя матэрыялы з фондаў Нацыянальнага архіва Рэспублікі Беларусь, Беларускага Чырвонага Крыжа, Музея гісторыі медыцыны Беларусі. Экспануюцца плакаты, газеты, афішы 1960-1980 гадоў ХХ стагоддзя, пры дапамозе якіх праводзілася масавая агітацыйная работа сярод насельніцтва, папулярызацыя здаровага ладу жыцця, клопату пра сябе і блізкіх, донарства. Выстаўлены ганаровыя і наградныя знакі, пасведчанні, фотаальбомы і іншыя матэрыялы, якія апавядаюць пра гісторыю стварэння і развіцця Беларускага Чырвонага Крыжа.

На выставе Нацыянальны архіў прадставіў унікальныя дакументы:
– тэлеграму старшыні СНК БССР А.Г.Чарвякову аб прыняцці тэрміновых мер па стварэнні Беларускага таварыства Чырвонага Крыжа ў 1921 г.;
– інфармацыйнае паведамленне аб Мінскай савецкай школе сясцёр міласэрнасці;
– каштарыс па ўтрыманню школы сясцёр міласэрнасці за 1922 год;
– расклад лекцый курсаў сясцёр міласэрнасці;
– распараджэнне СНК СССР аб мерах па ліквідацыі эпідэміі сыпнога тыфу ў вызваленых ад акупацыі раёнах Беларускай ССР у 1944 г.

На працягу ўсiх этапаў фарміравання і развіцця Беларускага Чырвонага Крыжа важнымі напрамкамі дзейнасці з’яўляліся аказанне медыцынскай і сацыяльнай дапамогі тым, хто мае патрэбу, удзел у правядзенні супрацьэпідэмічнай і прафілактычнай дзейнасці. Першыя сёстры міласэрнасці Чырвонага Крыжа пачалі працаваць на тэрыторыі Беларусі яшчэ ў другой палове XIX стагоддзя. Яны дапамагалі ў бальніцах, даглядалі цяжкахворых, працавалі ў ачагах інфекцый, у супольнасцях сясцёр міласэрнасці мясцовых упраўленняў Расійскага таварыства Чырвонага Крыжа ў Мінску, Віцебску, Гродне і Магілёве.

У 1941 годзе структура Беларускага Чырвонага Крыжа была разбурана, аднак актывісты Чырвонага Крыжа працягвалі аказваць медыцынскую дапамогу ў партызанскіх атрадах і падполлі, у шпіталях і лячэбна-прафілактычных установах. З 1943 года пачалося аднаўленне арганізацыйнай структуры Чырвонага Крыжа на вызваленай тэрыторыі.

У пасляваенны перыяд Беларускае таварыства Чырвонага Крыжа стала надзейным памочнікам органаў аховы здароўя ў правядзенні маштабных санітарна-прафілактычных мерапрыемстваў сярод насельніцтва. Асноўнымі задачамі, якія вырашаюцца арганізацыяй у гэты перыяд, з’яўляліся дапамога дзецям-сіротам, дапамога інвалідам вайны, правядзенне санітарна-асветніцкай і санітарна-абарончай працы, падрыхтоўка санітарнага актыву, арганізацыя донарства.

У 1964 годзе ў беларускім Чырвоным Крыжы была сфарміравана Служба міласэрнасці для забеспячэння надомнага патранажу і догляду за ветэранамі і інвалідамі Вялікай Айчыннай вайны, якая неўзабаве пашырыла катэгорыі падапечных да адзінокіх і адзінока пражываючых пажылых людзей і інвалідаў. У 2018 годзе служба атрымала новую назву – медыка-сацыяльная служба Чырвонага Крыжа «Дапамога». Сёлета службе спаўняецца 60 гадоў.