Rodzina Faszczów wywodzi się z ziemi łomżyńskiej, ze wsi Faszcze. W XVI w. jedna gałąź tej rodziny przeniosła się i osiedliła na Litwie. Do tej właśnie gałęzi Faszczów należały omawiane materiały, na które składa się archiwum Józefa Dominika Faszcza (1710-1773), sędziego ziemskiego rzeczyckiego, później prezydenta sądów ziemskich rzeczyckich, jego syna Aleksandra, sędziego ziemskiego starodubowskiego, sędziego powiatu bielickiego, II syna – Feliksa, marszałka powiatowego szlachty, oraz wnuka – Aleksandra, marszałka powiatowego szlachty.
Do XIX w. Archiwum Faszczów znajdowało się w rękach członków tej rodziny. W 1946 r. zostało przekazane AGAD przez Muzeum Narodowe w Wilanowie wraz z całością wilanowskich zbiorów archiwalnych. Mniej więcej połowa akt była spakowana w pudle, natomiast reszta znajdowała się w zbiorze Anny Branickiej. Jak przypuszcza autorka inwentarza, możliwe jest, że Anna Branicka kupiła Archiwum Faszczów do swoich zbiorów.
Zespół zawiera fragment archiwum rodzinnego Faszczów. Znajduja się tu w większości akta majątkowo-prawne: proces między Faszczami (1654-1801) o prawa spadkowe do dóbr zakwestionowane w stosunku do potomków Marcina Faszcza i rzekomej poddanki Awdocji Weroni, akta dotyczace praw do dóbr, przeważnie w powiecie rzeczyckim (Durowicze, Nosowicze, Działtowicze), akta dotyczące gospodarki w nich, nieliczne papiery osobiste i działalności publicznej Faszczów na terenie powiatu rzeczyckiego, nieliczne akta innych rodów (Giżyckich, Chlewińskich, Dernałowiczów i innych).
genealogiczno-chron.
Niektуre księgi mogą nie być udostępnione ze względu na zły stan zachowania.
Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie. Informator o zasobie archiwalnym. Warszawa 2008