Archiwum utworzone przez Macieja Radziwiłła (1749-1800), kasztelana wileńskiego, rozbudowywane przez jego syna Konstantego (1793-1869) i jego następców. Maciej przypuszczalnie był pierwszym z rodziny, który osiadł w Połoneczce na stałe. W okresie opieki Macieja nad Dominikiem Hieronimem Radziwiłłem (1786-1813), ordynatem nieświeskim i ołyckim, akta, których miejscem składowania powinno być archiwum Radziwiłłów w Nieświeżu, przynajmniej częściowo trafiły do archiwum w Połoneczce i dzieliły losy tegoż archiwum. Wnuk tegoż, Maciej Józef Radziwiłł (1842-1907), poślubił jedynaczkę, Jadwigę Krasińską (1843-1913), dziedziczkę dóbr Zegrze pod Warszawą po ojcu Stanisławie (ur. 1811), na swą stałą siedzibę wybrał posagowy majątek żony (od 1862 r. dobra w posiadaniu Radziwiłłów). Tu przeniósł z Połoneczki na stałe cenniejsze wyposażenie wraz z archiwum rodzinnym.
Po 1862 r. archiwum z Połoneczki Radziwiłłowie przenieśli do Zegrza na Mazowszu. W 1939 r. Niemcy przywieźli do Płocka prawie całe wyposażenie Zegrza, w tym pochodzące z Połoneczki archiwum, skąd nie zdążyli przetransportować go dalej. W ten sposób przedmioty ocalały i znalazły się później w zbiorach publicznych. Po II wojnie światowej archiwum i bibliotekę zdeponowano w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Szczęśliwym trafem Archiwum Radziwiłłów z Połoneczki włączono do zasobu AGAD w latach 1946-1949, identyfikując je błędnie jako części zbioru lwowskiego historyka, archiwisty i bibliotekarza Aleksandra Czołowskiego (1865-1944) w ilości ok. 5,5 m.b. Według innych ocalałe w pałacu w Zegrzu szczątki archiwum Radziwiłłów z Połoneczki, Maria z Żółtowskich Radziwiłłowa (ur. 1906), wdowa po Konstantym Mikołaju Radziwille (1902-1944), oddała do AGAD, a księgozbiór do Biblioteki Narodowej.
Bez układu (tekami)
Spis zawartości Archiwum Radziwiłłów z Połoneczki, z 1973 r.( w Oddziale III); inw. kartkowy do części tek, b.d. i autoora (w Oddziale III).
Aftanazy R., Połoneczka, [w:] Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, cz. 1: Wielkie Księstwo Litewskie, Inflanty, Kurlandia, t. 2: Województwo brzesko-litewskie, nowogródzkie, Wrocław 1993, s. 317-321; Chwalewik E., Zbiory polskie. Archiwa bibljoteki gabinety galerje muzea i inne zbiory pamiątek przeszłości w ojczyźnie i na obczyźnie (wyd. 2, popr. i rozszerz.), t. 2, Warszawa-Kraków 1927, s. 75; Jankowski R., Archiwum Radziwiłłów z Połoneczki XV-XX w., [w:] Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie. Informator o zasobie archiwalnym, oprac. pod red. D. Lewandowskiej, Warszawa 2008, s. 660-661; tenże, Burzliwe losy Archiwum Radziwiłłów z Nieświeża od XV w. do 1838 r., [w:] „Miscellanea Historico–Archivistica”, t. 11, Warszawa 2000, s. 58-59; tenże, Próba przedstawienia dziejów archiwów Radziwiłłów linii kleckiej z uwzględnieniem klęsk elementarnych, jako jednym z czynników kształtowania się zasobu, [w:] „Archiwa – Kancelarie – Zbiory”, t. 2, Toruń 2007, s. 131-189; Lesińska K., Archiwum Radziwiłłów z Połoneczki, [w:] Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie. Informator o zasobie, oprac. zbior. pod red. T. Zielińskiej, Warszawa 1992, s. 211; Smoleńska B., Zielińska T., Archiwalia prywatne w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie (Archiwa magnackie), „Archeion”, t. 38, 1962, s. 194; Zielińska T., Archiwalia różnych linii rodu Radziwiłłów w polskich zbiorach publicznych, [w:] „Miscellanea Historico–Archivistica”, t. 7, Warszawa 1997, s. 110 i 112; taż, Archiwa Radziwiłłów i ich twórcy, „Archeion”, t. 66, 1978, s. 113-114, 125 i 127; taż, Poczet polskich rodów arystokratycznych, Warszawa 1997, s. 333.
Brak tek: 1, 4, 5, 8, 22, 39, 45. Dodatkowa teka 13 bis.